Krenoterapia

Krenoterapia czyli kuracja pitna jest niezwykle skuteczną metodą leczenia i regeneracji organizmu. Jeśli  do picia zastosujemy wody mineralne proces odżywiania i oczyszczania zostanie wzmocniony. Od dawna znane jest np. odtruwające działanie wód zawierających jony siarki. Ranier i Rabussier potwierdzili wydalanie rtęci z moczem w doświadczeniach z piciem wód siarkowych na psach .

Człowiek w procesie ewolucji oraz ucywilizowania częściowo utracił prawidłowe działanie systemu gospodarki wodnej. Usystematyzowaliśmy nawyki żywieniowe, nasze pożywienie, to już nie proste pokarmy, lecz wyszukane potrawy. Pijemy i jemy o określonych godzinach, odpowiedni dla pory dnia posiłek wg naszego schematu.

Przejęliśmy kontrole nad odruchowymi naturalnymi instynktami. To wszystko spowodowało, że w pewnym stopniu zaburzyliśmy działanie naszego organizmu. Teraz to my i nasza świadomość w dużej mierze odpowiada za prawidłowe działanie naszego organizmu. Poczucie pragnienia zostało zaburzone. W efekcie nie pijemy tyle wody ile wymaga nasz organizm, następuje stopniowe odwadnianie organizmu.

Aby prawidłowo funkcjonować organizm musi stale sprawować kontrolę nad bilansem płynów. O tym jak ważne jest zachowanie równowagi między ilością wody traconej i dostarczanej do organizmu świadczyć może fakt, że ubytek już 1 czy 2% jest dla ustroju zauważalny i może negatywnie wpływać na jego działanie. Niedostatek wody dotyczy pojedynczych komórek, a więc skutki tego objawiają się w każdym aspekcie działania naszego organizmu.

„Nie jesteś chory, jesteś spragniony”. To słowa irańskiego lekarza, który poświęcił życie na badaniu roli wody dla organizmu. Zwykłą wodą wyleczył wiele tysięcy osób cierpiących na bardzo różne schorzenia.

Układ trawienny, bóle kręgosłupa, nadciśnienie, nadwaga, astma i alergia i wiele, wiele innych. Ktoś zapyta jak to możliwe aby leczyć wodą? Aby to zrozumieć trzeba poznać funkcjonowanie naszego organizmu pod kątem rotacji płynów ustrojowych i ich znaczenia dla prawidłowego działania poszczególnych komórek i całego naszego ciała.

Ciało ludzkie w 70% składa się z wody. Zbudowani jesteśmy z komórek, których w naszym ciele jest ponad 50 bilionów. Komórki różnią się swoim składem, funkcją, wielkością oraz czasem życia, ale jedna cecha jest wspólna, zawsze zawierają wodę.

Proces obumierania i powstawania nowych komórek jest nieustanny i niezbędny do naszego istnienia. Niezbędne do życia komórki jest ciągłe dostarczanie substancji odżywczych i tlenu oraz odbieranie toksyn powstających podczas konsumpcji dostarczonych składników odżywczych. Odbywa się to za pośrednictwem wody.
Komórki naszego ciała w 80% składają się z wody, a jedynie 20% objętości to jej właściwa struktura. Woda jest obecna w każdej części naszego ciała. Nawet kości mają w swym składzie wodę, gdyż bez niej byłyby kruche. W układzie kostnym woda pełni szczególną rolę jako wypełniacz w mazi stawowej, która tworzy łożysko dla osadzonych kości w stawie. Ma to szczególne znaczenie w silnie obciążonych odcinkach kręgosłupa. 75% górnych części ciała opartych jest na poduszce wodnej, a jedynie 25% na włóknistej strukturze dysku.

Woda jest nośnikiem substancji niezbędnych do życia oraz spoiwem. Bez wody nie ma szans odbyć się żaden proces w naszym ustroju. Ciągła rotacja płynów jest niezbędna do życia. Gdy ten proces ulega zachwianiu, natychmiast pojawia się problem, choroba, a jeśli obieg nie zostanie przywrócony, następuje śmierć.

Krew w 83% składa się z wody.

Rotacja płynów odbywa się w bardzo szybkim tempie. W ciągu godziny serce przepompowuje 350 litrów krwi. Wraz z krwią do wszystkich komórek ciała rozprowadzane są niezbędne substancje odżywcze oraz tlen. Wszystkie substancje transportowane przez krew przenikają przez ścianki maleńkich naczyń włoskowatych, których powierzchnia wynosi 6000m². Powracająca do krwi woda zawiera uboczne produkty działalności komórek przeznaczone do wydalenia. Do prawidłowego działania tej wymiany niezbędne są sole mineralne. Proces wymiany odbywa się równocześnie, aby całkowita objętość krwi nie uległa zmianie. Przed nadmierną ucieczką wody z krwi do komórek zabezpiecza właściwe ciśnienie osmotyczne, które regulowane jest przez obecność soli mineralnych. Jeśli w krwi zabraknie soli, wówczas ciśnienie osmotyczne  będzie wyższe i woda z krwiobiegu przeniknie do płynu międzykomórkowego, a następnie do komórek. Spowoduje to przewodnienie komórek, które nie będą prawidłowo funkcjonować oraz powstanie niedobór płynu międzykomórkowego. Jeśli zbyt duża ilość wody opuści krew, może dojść do wstrząsu. Pomiędzy komórkami znajdują się puste przestrzenie, przez które przepływają płyny z zawieszonymi w nich substancjami. Ten płyn jest pośrednikiem między krwią a komórką w dostawie składników odżywczych i odbiorze toksyn i jest zwany limfą lub chłonką. Komórki wykorzystują niezbędne do życia substancje, a uboczne produkty przemiany materii przenikają przez ściany komórki do limfy. Płyny przepływają tylko w jednym kierunku, bez możliwości cofania. Płyn przenika do krwiobiegu a następnie jest filtrowany przez nerki. W ten sposób pozbywamy się toksyn. Przez nerki przepływa 180 litrów płynu dziennie. Krew jest nieustannie filtrowana przez nerki i zbędne substancje są wydalane z moczem. Brak filtracji przez nerki jest niebezpieczny dla życia.

Hormon- chemiczny nośnik informacji. Wazopresyna.

Za pośrednictwem krwi transportowane są ważne dla funkcjonowania hormony jako chemiczne nośniki informacji regulujące pracą komórek. W naszym organizmie zachodzi wiele procesów chemicznych. Za ich koordynację, regulację tempa zażywania substancji pokarmowych i uwalniania energii czy wydalanie wody przez nerki odpowiadają hormony. Hormony przenoszą informację do komórek i wywierają na nie określony wpływ, dostosowując ich działanie do potrzeb organizmu. Hormon wazopresyna kontroluje regulację wydalania wody przez nerki, aby nie dopuścić do utraty zbyt dużej jej ilości. Dzięki działaniu wazopresyny aktualnie potrzebna część wody zostaje zwrotnie wchłonięta w dalszych częściach kanalików nerkowych.

Wydzielanie wazopresyny jest zależny od hormonów takich jak adrenalina, kortyzol i hormony płciowe. W zwiększonej dawce produkowana jest podczas snu, kiedy dochodzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. Gdyby tak nie było, nasz sen byłby często przerywany w celu oddania moczu.
Bodźcem do wydzielania wazopresyny może być zarówno zmniejszenie się objętości krwi krążącej (co sugeruje spadek ciśnienia tętniczego krwi), ale i gdy poziom elektrolitów (głównie sodu i potasu) przekracza fizjologiczne wartości. Odzyskana woda trafia z powrotem do krążącej krwi, co pozwala doprowadzić do wzrostu ciśnienia tętniczego, a także do zmniejszenia drogą rozrzedzenia osmolalności krwi.

tzw. „Zakwaszenie organizmu” popularne w reklamach

Nasz system przekazuje i przetwarza ogromną ilość informacji. Jedną z nich jest ból. Uczucie bólu może wskazywać na miejscowe zmiany chemiczne w obszarach wokół nerwów odpowiedzialnych za monitorowanie równowagi kwasowo-zasadowej. Mechanizm ten zapobiega nagromadzeniu się kwasów, które mogłyby naruszyć błony komórkowe i doprowadzić do uszkodzenia komórek. Gdy brakuje odpowiedniej ilości wody do wypłukania nadmiaru kwaśnych produktów zakończenia komórek nerwowych wysyłają tą informacje do mózgu za pośrednictwem uczucia bólu. Niestety obojętni na sygnały dawane przez organizm, po prostu zażywamy tabletkę przeciwbólową, zamiast nawodnić organizm.

System immunologiczny, limfa i węzły chłonne
Krew zawiera substancje tworzące siły obronne naszego organizmu. Ten system jest zdolny do natychmiastowego działania namnażając leukocyty, inaczej białe krwinki, które zwalczają infekcje.
Uzupełniającym dla układu krążenia jest układ limfatyczny, który również rozprowadza płyn po całym organizmie, ściśle współpracując z układem krwionośnym. Odbywa się to jednak znacznie wolniej z uwagi na brak tak dużej siły pompującej, jaką jest serce dla układu krążenia. Dodatkową siłą usprawniającą przepływ limfy jest praca mięśni, m.in. dlatego tak ważny dla prawidłowego funkcjonowania organizmu jest ruch. Najważniejszą funkcją układu limfatycznego jest ochrona przed infekcjami. W różnych punktach naczynia limfatyczne łączą się z węzłami chłonnymi. Limfa opuszczając węzeł chłonny zabiera limfocyty i przeciwciała. W przypadku jakiejś choroby węzły chłonne mogą być powiększone, ponieważ muszą zająć się zarówno atakującymi organizmami jaki białymi krwinkami zniszczonymi przez chorobę, których trzeba w stanie zagrożenia produkować więcej. Właściwe nawodnienie jest niezbędne aby rotacja płynów wraz z wytworzonymi przez system immunologiczny substancjami odbywała się sprawnie.

Sól niezbędna
Woda będąc niezbędną dla życia komórek, aby być utrzymywana w organizmie potrzebuje potasu i sodu. Sód utrzymuje wodę w płynach międzykomórkowych, a potas utrzymuje wodę w komórkach. Stanowią parę, jako elementy swoistej pompy, która pompuje wodę do komórek i z komórek. W uproszczeniu można powiedzieć, że sód odpowiada za wchłanianie się wody, która przemieszcza się między błonami komórkowymi przenosząc przy okazji substancje odżywcze i usuwając toksyny, zaś potas za utrzymanie tej wody w komórkach ciała. Musi zachodzić odpowiednia równowaga między tymi dwoma pierwiastkami, jest to warunek skutecznego nawadniania organizmu.

Paradoksalnie najskuteczniejszym sposobem na odwodnienie jest picie dużej ilości czystej np. destylowanej wody. W takiej sytuacji łącznie z wydalaną z organizmu wodą wypłukiwane są także sód i potas, czyli najważniejsi strażnicy właściwego poziomu wody w komórkach. Dochodzi wówczas do hiponatermii. Jeśli poziom sodu spadnie poniżej 125 mmol/l  pojawiają się  nudności, drażliwość, osłabienie, wymioty, zaburzenia orientacji i świadomości, bólami głowy, drgawkami, a nawet śpiączką. Długotrwały niedobór sodu może prowadzić do zaburzeń oddychania, obrzęku mózgu i śmierci.

Najczęściej nie ma problemu z niedoborem sodu i potasu, ponieważ są obecne praktycznie w każdym pożywieniu. Przedawkowanie sodu objawia się nadmiernym gromadzeniem wody w organizmie, opuchnięciem ciała, problemami z nadciśnieniem. Jeśli mamy sprawne nerki, łatwo możemy wypłukać nadmiar sodu, pijąc czystą wodę. Nerki z łatwością wydalą nadmiar soli przywracając równowagę.

Wodę powinniśmy pić 8 razy dziennie po około 250 ml.

Mając na uwadze że nasze mięśnie w czasie snu nie wspomagają przepływu płynów międzykomórkowych, wskazane jest wypicie po przebudzeniu 0,5 l wody oraz poranna gimnastyka. W Chinach wczesnym rankiem parki miejskie pełne są osób w różnym wieku ćwiczących np. Tai Chi. Powolne ruchy poprawiają przepływ limfy a wraz z nią usuwają toksyny i substancje przemiany składników odżywczych.

Ważnym dla utrzymania nawodnienia jest obecność elektrolitów. Jeśli nie uzupełnimy w diecie niezbędnych ilości soli sodu i potasu oraz wody, nasz organizm będzie miał poważny problem aby utrzymać funkcje życiowe.

Płyny ustrojowe mają zawartość 0,9% NaCl. Podstawą w kroplówkach podawanych dożylnie w szpitalu jest tzw sól fizjologiczna czyli roztwór wody z solą w stężeniu 0,9%. Jeśli chcemy nawodnić organizm możemy pić wodę z zawartością soli w zakresie 0,3-1,5%. W litrze wody należy rozpuścić od 3 do 15g NaCl, (łyżeczka = 4g) a jeszcze lepiej z dodatkiem karnalitu czyli soli potasowej KCl.

Elektrolity

Czasem słyszymy o potrzebie uzupełnienia elektrolitów. Ta  nazwa może wydawać się nieco tajemnicza.

tymczasem

to zwykła sól kuchenna

A cóż to są te tajemnicze elektrolity, które tak wspaniale nawadniają organizm?
To nic innego jak  zwykła woda z rozpuszczonymi solami sodu i potasu. Sami w domu możemy przygotować taki roztwór rozpuszczając w wodzie  sól  nisko-sodową czyli mieszankę soli NaCl (chlorek sodu) i KCl (chlorek potasu E508), która jest dostępna w sklepach spożywczych. Innymi często stosowanymi formami są sole kwasu cytrynowego sodu i potasu.  Jest to cytrynian sodu oznaczany jako E331 i cytrynian potasu oznaczany jako E332.

Średnie dzienne zapotrzebowanie: woda-2l  Sód-1,2g Potas-4,7g

Sód przyjmujemy z pożywieniem oraz w postaci chlorku sodu NaCl. W jednym gramie NaCl jest 0,385g sodu.

Potas przyjmujemy z pożywieniem oraz w postaci chlorku KCl. W jednym gramie KCl jest 0,52g potasu.