Pyłki roślin

Pyłki to drobny proszek wydzielany z roślin w czasie kwitnienia. Część roślin jest zapylana przez wiatr. Pyłki poszczególnych roślin wykrywane są w powietrzu w określonych porach roku. Rośliny, których pyłki najczęściej wywołują alergię to leszczyna, olcha i brzoza, ich pyłki są obecne w powietrzu od lutego do maja. Pyłki pochodzące od traw łąkowych i zbóż występują w powietrzu latem – od maja do końca sierpnia. Pyłki ziół, zwłaszcza piołunu występują w sierpniu, natomiast pyłek babki lancetowatej od czerwca do sierpnia.

Alergicy uczuleni na pyłki (wśród nich jest wielu astmatyków) najczęściej wiedzą, która pora roku jest dla nich najgorszą pod względem występowania alergenu. Samopoczucie warunkuje oprócz pory kwitnienia także nasilenie wiatru – im większe, tym łatwiej przemieszczają się pyłki, a zatem ich ilość w powietrzu może być większa.

Najbardziej niebezpiecznym dla uczulonych na pyłki roślin jest wiatr o średnim nasileniu w pogodny, suchy dzień. W takim dniu bezpieczniej w miarę możliwości nie wychodzić z domu i unikać otwierania okien. Ponadto niebezpieczny może być także letni deszcz, zwłaszcza w pierwszych minutach – pyłki z wyższych warstw powietrza są wówczas spłukiwane do niższych warstw, dostając się do mieszkań.

Metody walki z alergią na pyłki

Jedną z metod, która okazała się skuteczna w leczeniu alergii na pyłki jest także haloterapia. Istotą tej metody jest oddychanie powietrzem bogatym w aerozol solny.

Rozwiązaniem dla podróżujących samochodem mogą być filtry przeciwpyłkowe, zapobiegające przedostawaniu pyłków do wnętrza samochodu przy włączonym nawiewie.
Uczuleni na pyłek jednego gatunku roślin mogą postarać się o urlop lub wyjazd w okresie ich kwitnienia w miejsce o innym okresie wegetacji roślin.

Jednak u większości astmatyków stwierdza się uczulenie na więcej niż jeden gatunek pyłków, toteż muszą oni w inny sposób ograniczać kontakt z alergenami.

W przypadku uczulenia na pyłki roślin niemożliwa jest całkowita izolacja od alergenu. Koniecznością jest zatem leczenia profilaktyczne i przeciwzapalne, które zapobiegają przedostaniu się objawów na dolne drogi oddechowe, a w konsekwencji powstaniu astmy.