Higiena życia ma często decydujący wpływ na nasze zdrowie oraz jego poprawę. Haloterapiawymaga dla najwyższej skuteczności przestrzegania zasad higienicznego trybu życia. Leczenie sanatoryjne rożni się od leczenia szpitalnego.
Sanatorium posiada swój określony profil leczniczy, nie będąc ani szpitalem, ani zakładem wyłącznie wypoczynkowym. Do uzdrowisk kieruje się chorych zarówno na leczenie, jak i w celu przestawienia, przystosowania ustroju do zmiennych warunków życia i pracy chorego. Podstawą kuracji uzdrowiskowej jest leczenie bodźcowe za pomocą naturalnych środków leczniczych i niektórych zabiegów fizykalnych, działających dodatnio na ustrój na drodze odruchów warunkowych. Ten niespecyficzny, odruchowy wpływ wywierają zarówno naturalne tworzywa lecznicze, jak wody mineralne, peloidy, gazy lecznicze, a także elementy klimatu, pogody i krajobrazu miejscowości uzdrowiskowej. Pobyt w uzdrowisku ma obok celów leczniczych, zapobiegawczych i rehabilitacyjnych zadania również wychowawcze. Chory uczy się przestrzegania rytmu wysiłku i wypoczynku, prowadzenia życia higienicznego, unikania szkodliwych nawyków itp. Nabyte i utrwalone w czasie leczenia korzystne odruchy warunkowe mogą przyczyniać się do utrzymania uzyskanej w uzdrowisku poprawy stanu zdrowia i zachowania sprawności czynnościowej ustroju.
W myśl nowych założeń lecznictwa uzdrowiskowego konieczna jest aktywizacja właściwych nawyków, które pacjent będzie stosował w życiu codziennym. System ten opiera się na odpowiednio dawkowanym ruchu i wypoczynku, oszczędzaniu i ćwiczeniu, w stopniu zależnym od osobniczych możliwości chorego, i regeneracji ustroju. Dawne poglądy lekarzy, że głównym zadaniem leczenia uzdrowiskowego jest zapewnienie odpowiedniego wypoczynku chorym, okazały się niesłuszne.
Mechanizm korzystnego działania bodźców balneoklimatycznych na ustrój nie odbywa się wyłącznie na drodze tylko hamowania ochronnego. Bowiem w zespole metod leczniczych stosuje się w uzdrowisku zabiegi prowadzące do przystosowania ustroju do zmiennych warunków środowiska, do kompensacyjnego ćwiczenia osłabionych czynności fizjologicznych narządów, do wypracowania nowych związków warunkowych itp. Stosowanie w lecznictwie sanatoryjno-uzdrowiskowym tylko reżimu oszczędzającego typu szpitalnego uniemożliwiłoby osiągnięcie zamierzonego celu, jakim jest w lecznictwie uzdrowiskowym przywrócenie czynnej równowagi między ustrojem a środowiskiem.
